najaarsreis 2013: Den Haag

Woensdag reed ik na een probleemloze rit Den Haag binnen en even later ook weer uit om met een bocht in Wassenaar terecht te komen waar de camping vlakbij Duindigt, de renbaan, ligt. ‘s Middags op de fiets naar Scheveningen om te controleren wat ik zondag in Andere Tijden op TV zag: de verloedering van Kurhaus en de Pier. Na de ingrepen van Reinder Zwolsman in de jaren zestig en naar diens zeggen de tegenwerking van de gemeente Den Haag kwam het gemoedelijke Scheveningen met z’n fraaie boulevard en z’n doorkijkjes op de Noordzee, in de nederklits. Nu ziet het er wel erg volgepropt uit. Het lange en brede strand staat vol tenten waar het op deze winderige woensdag vrijwel leeg is. De boulevard is kermisachtig en alleen het hoge middendeel van het Kurhaus is nog over. Daarnaast lelijke hoogbouw. Met het circustheater en het casino is het op het plein erachter, wel erg vol en zichtlijnen naar de zee ontbreken volledig.

Donderdag museumdag! Op de fiets ging het bij mooi weer richting Zorgvliet. Bij de rotonde bij Madurodam (iets uit richting) keek ik even in m’n atlasje en hoorde ineens mijn naam roepen. Voor de rotonde stond André Rietveld aan het stuur van een splinternieuwe gemeente-limosine. Hij had twee wethouders van Leeuwarden afgeleverd bij de Vereniging Nederlandse Gemeenten en heeft wat tijd stuk te slaan. We hebben even een stief kwartiertje bijgepraat. Leuk! Daarna naar het Gemeentemuseum waar de topstukken uit het Mauritshuis hangen maar ook de beroemde Mondriaans. Een zomertentoonstelling van werk van amateurs-kunstenaars levert ook een paar fraaie uitzichten op. Vervolgens naar het Haagse Fotomuseum even verder op. Hier hangt een overzicht van het werk van Koos Breukel. Het gaat om portretten van BN’ers maar ook van onbekenden. Een ander deel bevat foto’s die de levensloop van mensen uitbeeldt. Aardig is dat hier ook het fotoatelier van de fotograaf is nagebouwd. Indrukwekkende fototentoonstelling.

Daarna fiets ik naar “Stroom” een kunstenaarscentrum op de Hoge Wal bij de Koninklijke Stallen. Hier is een imponerende tentoonstelling over de inrichting van bunkers met veel achtergrondinformatie en foto’s maar in de kelders van het pand ook door kunstenaars ingerichte bunkerkamers. Heel realistisch. Aan het eind van de middag langs mooie fietspaden (onder andere door park Clingendael) tyerug naar Wassenaar.

Bij de vorige reis naar Den Haag was het oog gevallen over het langs de Leidschestraatweg gelegen automuseum van Louwman, vlakbij de camping. Op de fiets was ik er zo. Een enorm gebouwencomplex bevat dat Louwman Museum waar een particuliere verzameling antieke-, race- en gebruiksauto’s bijeen is gebracht. Drie verdiepingen vol glimmende auto’s. Van de vroegste exemplaren (stoomauto) tot auto’s uit de jaren zestig. Heel veel beroemde race-auto’s van tussen beide Wereldoorlogen die races als Le Mans en Indianapolis hadden gewonnen. Hele collecties rode Italianen (Ferrari en Alfa’s) maar ook grote ‘striekiezers’ zoals cadillac’s (waaronder een van Elvis Presley) en Studibakers. Een grote wagen van Churchill, een motorfiets van Montgomery en ga zo maar door. Heel veel exemplaren van Spijker uit het begin van de vorige eeuw. De rondgang eindigt op het “museumplein”, een cosy pleintje met winkeltjes en vele terrassen en een heus restaurant. Het was er nog verbazend druk voor een door de weekse ochtend. Ik heb me er zeer vermaakt.

 ‘s Middags was ik naar Het Volkspaleis waarover ik donderdag in het NRC had gelezen. Een vijf sterren recensie voor wat inderdaad fantastisch was: Middenin het Zeeheldenkwartier ligt sinds jaar en dag een enorme electriciteitscentrale. Midden in de stad. Nu van E-ON. Vergelijkbaar met wat er in Leeuwarden aan de Franklinstraat stond. Met schoorsteenpijpen en al. Een deel van deze centrale staat al jaren leeg en is binnen ontmanteld. Maar het 35 meter hoge gebouw heeft een enorme inhoud waarin stalen trapconstructies en halve vloeren zitten. Deze, geheel verduisterde ruimte is de door een kunstenaarscollectief ingericht met zeven projectieschermen en een theater waar elke avond voorstellingen zijn. Overdag draait op de schermen een film: The Lost, gemaakt door Reynold Reynold op 16 mm film, vrijwel geheel in zwart wit. De film suggereert een speelfilm uit de jaren dertig te zijn die speelt in Berlijn en zogenaamd verloren is gegaan (The Lost) maar teruggevonden. Op elk van de enorme schermen wordt een deel van deze film tegelijkertijd vertoond. Het gruizelige beeld is zo in overeenstemming met de ruimte waarin we rondlopen dat het tot een bijzondere belevenis wordt. Het deed mij denken aan de Gasometer van Oberhausen. (zie elders).

Afgelopen maandag deed mijn voordeur dienst als decor voor de opnamen van een aflevering van "De Keet", een serie die Omrop Fryslan dit najaar uitzendt: Jan Arends voert een emotioneel gesprek met de bewoner van dit pand.......