Zaterdag monumentendag, ook in Rotterdam

Ik heb in Rotterdam al de mooiste panden bekeken omdat ik de laatste jaren vaak op de landelijke Monumentendag hier ben. De Van Nellefabriek is er elk jaar wel bij. Is ook fantastisch, maar vandaag (zaterdag) kies ik voor het Oude Noorden. Die wijk ligt vlakbij de camping en heeft veelbelovende gebouwen open. Eerst het Huis van Bewaring aan de Noordsingel. De Blokhuispoort van Rotterdam, zeg maar. Het enorme gevangeniscomplex is ook een aantal jaren geleden gesloten maar volledig intact. Je kunt met een rondleiding mee maar ja mag ook zelf een route lopen die je tot in alle uithoeken brengt. In de vrouwenvleugel b.v. met een eigen luchtplaats die weldadig begroeid is en door de voormalige bewoonsters gekoesterd en onderhouden werd. Daar steekt de kale luchtplaats van de mannen als een lelijk schoolplein bij af. Gelukkig mogen zaterdag de kinderen hier zoveel tekenen en kliederen als zij willen. Het complex is minstens zo groot als onze Leeuwarder bajes maar heel anders van opzet. Een ronde toren in het midden verbindt de gangen met drie verdiepingen cellen als spaken van een wiel. Daaronder de service-ruimten met de keukens, verwarming etc.

Dit complex zit aan de singelkant vast aan een enorm gebouw waarin tot een paar jaar de Arrondisementsrechtbank en het Kantongerecht zaten. Ook dit gebouw is nog onbedorven omdat er tot voor kort opleidingen van allerlei aard (Lusac College) in zaten, maar inmiddels staat het net als de gevangenis leeg. Er is een zeer ambitieus plan getekend om te komen tot woningen, appartementen, buurtvoorzieningen en veel groen. Het geheel moet deze “Vogelaarwijk” opstoten tot een hoger niveau. We gaan het volgen!

In dezelfde wijk zijn in drie (woningbouw)woningen museumwoningen gemaakt. Er is een huis (bovenwoning) in de stijl van de jaren 40 en 50 ingericht met een voor en achterkamer en een tussenkamer met schuifdeuren. In de achterkamer is een bedstee ingericht. Jonge gezinnen met kinderen kijken hier hun ogen uit. Ik ook trouwens want er staan allerlei dingen die je grootouders ook hadden tot een wasmangel op het balkon aan toe.

In het pand ernaast is beneden een woning ingericht alsof het 1960-70 was. Het is volgestouwd met ‘och-heden-ja’ spullen en mijn leeftijdscategorie herkent eigenlijk alles. De Tomado tafeltjes en wandrekken, de Bruynzeelkeuken en in de krantenbak ligt natuurlijk Het Vrije Volk. In de bovenwoning is de woning van je ouders te zien deugdelijk meubilair als een dressoir, een zwarte telefoon, noem maar op. Slaapkamers maar ook de keuken ende bezemkast staan vol spullen met nostalgische namen: Pril en Sunlightzeep in een afwasklopper. Ik legde nog even een voor ons bekende klok vast:

Zondagmiddag was dan de concertante opera in De Doelen, de eigenlijke reden voor mijn komst naar Rotterdam. Het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van zijn chef, Yannick Nézet-Séguin speelde hier Der Fliegende Holländer van Richard Wagner samen met solisten en het koor van de Nederlandse Opera. De attractie voor mij was eenzelfde opzet als indertijd de uitvoering van Tristan en Isolde onder Gergjev met videoprojecties van Bill Viola. Dat was onvergetelijk. En ook deze zondagmiddag werd de muziek ondersteund door videoprojectie op een enorm scherm boven het podium. Ditmaal was een Australiër gevraagd voor de beelden: Shaun Gladwell. Om een lang verhaal kort te maken: de videobeelden sloegen nergens op terwijl de muziek  en de solisten fantastisch was. Waar Bill Viola met zijn mysterieuze beelden de opera versterkte keken we hier naar reeële opnamen van zee en strand, waarbij een surfer langdurig op de branding reed. Gladwell had van te voren in een speechje uitgelegd dat de beelden niet direct een relatie met de opera hadden. Ik vond ze er zelfs mee in tegenspraak. De stormachtige ouverture werd nu gespeeld onder een kalm zeetje, wat enorm afleidde. De video was dus geen succes, maar de muziek des te mee. Dus toch een mooie middag.

Voordat ik me opsluit in de bioscoopzaaltjes van Festival by the Sea besluit ik met een beeld dat ik nog niet eerder zag. De schepping van Rem Koolhaas op de Kop van Zuid is klaar en levert met de Erasmusbrug dit beeld op.